141296. هتن9 141297. هَتَنَ 1 141298. هَتَنَتِ1 141299. هتنت1 141300. هَتْهَت1 141301. هتهت4141302. هتو5 141303. هَتَوْتُه1 141304. هتورة1 141305. هتىء1 141306. هتي2 141307. هَتَيَ 1 141308. هُتَيْفَة1 141309. هَتِيمَان1 141310. هُتَيْمان1 141311. هث6 141312. هَثَّ 1 141313. هثب1 141314. هثث4 141315. هثر1 141316. هثرم2 141317. هثل1 141318. هثم10 141319. هَثَم1 141320. هَثَمَ 1 141321. هَثَمَان1 141322. هثمت1 141323. هثمر1 141324. هثمل2 141325. هثمن1 141326. هَثَمَهُ1 141327. هثهث1 141328. هثو1 141329. هثور نام1 141330. هثى1 141331. هثي4 141332. هجّ1 141333. هَجّ1 141334. هج8 141335. هَجَّ 1 141336. هجء2 141337. هَجَأَ1 141338. هجأ6 141339. هجئ1 141340. هجا5 141341. هَجَا2 141342. هَجَّا1 141343. هجاة1 141344. هجاج1 141345. هَجَّاعة1 141346. هَجَّام1 141347. هِجَان1 141348. هَجّان1 141349. هَجَّانة1 141350. هَجاهُ1 141351. هِجَاهُ1 141352. هجب4 141353. هجبس3 141354. هجت2 141355. هجث1 141356. هجج8 141357. هَجَدَ1 141358. هجد18 141359. هَجَدَ 1 141360. هِجْدَمْ1 141361. هجدم4 141362. هجدن1 141363. هَجْدِيّ1 141364. هَجَرَ1 141365. هَجَرُ1 141366. هَجْرٌ1 141367. هجر24 141368. هَجَرَ 1 141369. هجرة1 141370. هِجْرَة1 141371. هَجْرَة1 141372. هجرةُ البُحَيْح1 141373. هِجْرِسٌ1 141374. هِجْرِس1 141375. هجرس8 141376. هِجْرِسِي1 141377. هجرع4 141378. هَجَرَهُ1 141379. هَجِريّة1 141380. هُجْرية1 141381. هَجْريَّة1 141382. هِجْرِيّة1 141383. هجز4 141384. هجزع1 141385. هَجَسَ2 141386. هجس17 141387. هَجَسَ 1 141388. هجش5 141389. هجض1 141390. هجط1 141391. هجع17 141392. هَجَعَ1 141393. هَجَعَ 1 141394. هجعم1 141395. هجف11 Prev. 100
«
Previous

هتهت

»
Next
هتهت:
هتهت: تكلم بالفرنسية، بوضوح، هدد أو زجر صبياً، وبخه (بقطر).

هتهت


هَتْهَتَ
a. Broke, smashed.
b. [Fī], Was voluble.
c. Called.

هَتْهَاْتa. Voluble.
(هتهت)
فلَان فِي الْكَلَام أسْرع فِيهِ فالتوى لِسَانه وَالشَّيْء وَطئه وطئا شَدِيدا فَكَسرهُ
هـتهـت
هتهَتَ يهتهت، هَتْهَتةً، فهو مُهتهِت وهتهات
• هتهت فلانٌ: أسرع في كلامه؛ فالتوى لسانُه "لم أفهم شيئًا مِمّا قاله الهتهات". 

هَتْهات [مفرد]:
1 - صفة مشبَّهة تدلّ على الثبوت من هتهَتَ.
2 - خفيف الكلام مع التواء في لسانه. 

هَتْهَتَة [مفرد]:
1 - مصدر هتهَتَ.
2 - صَخَب، اختلاط الأصوات "هتهتةُ الحربِ". 
Learn Quranic Arabic from scratch with our innovative book! (written by the creator of this website)
Available in both paperback and Kindle formats.